Belaruskaja Palichka

Дзвухмоўная кніжка беларускі Таццяны Ван Дэн Брынк спадабаецца дзеткам усіх узростаў. На старонках вы знойдзеце прыгажэйшыя ілюстрацыі Вольгі Міловіч, кароткія звесткі пра кожнага з 13 духаў, невялічкія гульні і нават інструкцыя па вытворчасці магічнага бранзалету!

This book is meant to provide support and comfort to neurodivergent kids and their families, educate families of neurotypical children about their “different” friends, and promote compassion, kindness and inclusion.

”Мне заўсёды здавалася, што, каб спраўдзіць сваё існаванне, ты павінен адлюстроўвацца ў вачах іншых людзей. Каб проста быць, ты мусіш няспынна быць для кагосьці.“ Сінематаграфічна-сюррэалістычная кніга пра экзістанцыйны жах у паст-савецкім менаполісе. Тут разам з галоўнай гераіняй пасяліліся робаты-сэксцацкі і выбуховыя снарады, у царкву пераехалі гандлёвыя шэрагі, а суконная шэрасць усё ніяк не хацела сыходзіць з бясконцых 90-ых. Зрэшты, такія вобразы – гэта што? Нішчымныя дэкарацыі да жыцця Марыі і ейных пошукаў кахання, ці сапраўдныя акторы, чыё амплуа ‒ нашая рэчаіснасць.

Вершаваная казка пра тое, што менавіта нашая адрознасць робіць нас унікальнымі – таму так важна любіць сябе такім, які ты ёсць.

Вы трымаеце ў руках міні-энцыклапедыю, якая дапаможа бацькам расказаць дзіцяці, адкуль жа яно ўзялося, як праходзіць цяжарнасць, як развіваецца немаўля ды шмат іншага.

«Я зайздрошчу дзецям. Ім дазволена верыць у казкі, а нам не. Больш за ўсё на свеце дарослыя любяць казкі, але людзям сорамна ў гэтым прызнацца», — кажа герой новай кнігі Бахарэвіча. Каб сплаціць доўг крэдытору, пісьменнік-даўжнік піша казкі — і цэлы месяц кожны вечар чытае іх бессаромным дарослым. З кожным днём казачны свет апавядальніка робіцца ўсё больш рэальным, а рэальнасць, у якой адбываецца дзея, пачынае ўсё больш ператварацца ў казку — так што ўрэшце мяжа між фантазіяй і явай канчаткова сціраецца.

Бахарэвіч у «Апошняй кнізе пана А.» зноў расчыняе дзверы ў свой мастацкі свет: так падманліва знаёмы нам з навакольнай штодзённасці і так дзівосна нерэальны, трывожны, чароўны і страшны.

Кніга “Аўтамат з газіроўкай з сіропам і без” Уладзіміра Някляева – гэта сацыяльны раман, які праз мікрагісторыі Менскай багемы расказвае нам пра Гісторыю з вялікай літары. У гэтай Гісторыі шмат твараў, што разам стаяць у чарзе па газіроўку: Лі Харві Освальд і Кім Хадзееў, дысідэнты і гэбісты, перажылыя Другую сусветную і франтавікі халоднай, той, хто данасіў і на каго данасілі, і, вядома, той, які вялікі, савецкі і бетонны. Горад у рамане разбураецца, збіраецца і тасуе тапонімы. Менск, да якога гісторыя з цэнтру чырвонай імперыі даходзіць з спазненнем, прапускае праз сябе юнацкае каханне і паэзію ягоных удзельнікаў.

Ці вы ведаеце, дзеці, найгалоўны хто на сьвеце? Можа, гэта – прэзыдэнты? Можа быць, карэспандэнты? Мо, прынцэсы ці жаўнеры? Мо, начальнікі ці мэры? Каралі? Супэргероі? Кантралёры ці каўбоі? Ведайце заўсёды, дзеці: вы – галоўныя на сьвеце.

Беларускій калыханкі з нотамі і словамі. QR-codes на студыйныя запісы калаханок ад Волі Дземкі і гурта VOLYA GROUP

Альбом “Беларусь сінявокая” — выданне, якое распавядае пра ўнікальную прыгажосць вобразаў вады, сіне-блакітных колераў і вадаёмаў Беларусі. Дэманструе, што хаваецца за гучнымі метафарамі “Сінявокая Беларусь” і “Край блакітных азёр”, якія сталі сапраўдным народным брэндам.

Тры крокі насустрач сабе. Дапаможнік па псіхалагічным аднаўленні. Марына Літвіненка — гуманістычная тэрапеўтка з 12-гадовай практыкай. «За гэты час я аб’яднала ва ўніверсальны падыход інструменты і філасофію фенаменалагічнага кірунку гештальт-тэрапіі, кагнітыўна-паводзіннай, экзістэнцыяльнай тэрапіі і пазітыўнай псіхалогіі. Таксама я працую ў цялесна-арыентаваным падыходзе. Для мяне галоўная задача і базавая каштоўнасць працы з людзьмі — гэта дасягненне цэласнасці (вылечанасці) усіх частак асобы». Марта Скугарава працуе ў інтэграцыйным падыходзе. Апошнія гады яна рэгулярна вядзе групы падтрымкі для беларусаў і беларусак у Варшаве, дапамагаючы ім прайсці працэс адаптацыі. «Як выявілася, самыя простыя і зразумелыя рэчы аднаўляюць і вылечваюць нас усіх і ўніверсальна працуюць для кожнага — напрыклад, дыханне, сон ці абдымкі. Таму наша простая, сумленная размова адна з адной і з чытачамі стала гаючай і для нас, аўтараў. Мы верым, што вы таксама станеце ўдзельнікамі гэтай размовы, і гэта дапаможа вам перасабраць жыццёвыя сэнсы і здабыць апоры». Вераніка вывучае філасофію і працуе ў межах экзістэнцыяльна-фенаменалагічнага падыходу. «Як пісаў Карл Густаў Юнг, ‟любая трансфармацыя вымагае «канца свету» — крушэння ранейшай філасофіі жыцця”. У гэтай кнізе мы паспрабавалі перасабраць сябе на абломках таго жыцця, якое нам усім было вядомае да 2019 года. Каб заўважыць, як, нягледзячы ні на што, унутры нас прабіваецца новае жыццё, новае бачанне і ўспрыманне сябе і свайго месца ў зменлівым свеце».

Полацкі князь Усяслаў Чарадзей (ака Павал Касцюкевіч) на тысячу гадоў выпярэджвае Горвата ды іншых праўдароў у вядзенні блога, у якім расквітнеў каларыт феадальнага часу: веганства, паліткарэктнасць, феадалізм і ўльтрагвалт са смузі. Дзённіку Усяслаў давярае ўласнае жыццё, наракае на недасканаласць сучаснага яму грамадства, дзеліцца любоўнымі перажываннямі і нават распавядае пра свае фантастычныя падарожжы ў часе і беларускай гісторыі. За шмат стагоддзяў да таго, як людзі заскавыталі, што чалавек чалавеку – воўк, каранаваны ваўкалак пераконвае, што воўк беларусу – чалавек.

Самы першы раман пісьменніка — «Былы сын» — расказвае пра юнака, які пацярпеў у страшнай цісканіне на Нямізе і 10 гадоў праляжаў у коме. Ім апекавалася бабуля, якая, у сваю чаргу, старалася бачыць свет вачыма ўнука, каб усё яму распавесці, калі той ачуняе. Яна расказвае, а чытач узгадвае тое, што беларусы перажылі за гэты час: усё адно як цэлая краіна праляжала ў коме, бо не было нейкага імпульсу, які б прымусіў гэтае жывое цела ўстаць і нешта для сябе зрабіць. І наступствы гэтага ляжання даганяюць, нават калі ажываеш і з’яўляецца надзея.

“Давайце ўявім сабе, што кожны чалавек, малы ці дарослы, – гэта дом. Кім бы мы былі? Будынкам з залатымі сценамі, замкнёным на ўсе замкі? Ці ўтульным дамком, дзверы якога заўсёды адчыненыя для ўсіх? Я вельмі хачу, каб кожны з нас знайшоў свой утульны дамок у сабе. І калі вы падзеліцеся цяплом гэтага дому з іншымі – паверце: вы зробіцеся крышачку больш шчаслівымі!” Аляксандр Ждановіч

У спеўніку прадстаўлены яскравыя і адметныя ўзоры беларускіх бяседных песень. Бяседныя (застольныя, гасцявыя, п’яніцкія, карчомныя, банкетовыя, пірушачныя, кірмашовыя) песні – частка багатай фальклорнай спадчыны беларусаў. Гэтыя песні, якія спявалі ў святочныя моманты, калі ў застоллі збіраліся разам сям’я, суседзі і знаёмыя.

“Гэтая кніга – як маланка з чыстага неба… Яшчэ ніхто не прыдумляў свету настолькі шматграннага і ў той жа час настолькі вернага сваім унутраным законам; свету, які здаваўся б настолькі рэчаісным і які быў бы настолькі ачышчаным ад налёту індывідуальнай псіхалогіі аўтара; свету, настолькі актуальнага ў цяперашніх чалавечых абставінах, але настолькі свабоднага ад алегорый” Клайв Стэйплз Льюіс

“Я неяк напісала пра рытміку Толкінавага пісьма ў “Валадару Пярсцёнкаў”. Кароткія рытмы, паўтараючыяся, складаюцца ў даўжэйшыя; ёсць у ягоным творы гнйкая цыклічная паўтаральнасць, якая, як мне здаецца, становіцца, становіць адну з прычын, чаму многія і многія з нас абсалютна зачараваныя ім. Нас зацягвае ў гэты рытм, і мы ў ім шчаслівыя”. Урсула ле Гуін

Яно звычайна толькі здаецца, што героі тыя ўзялі ды патрапілі ў прыгоды – такі ім выпаў шлях, як вы выразіліся. Але насамрэч яны хутчэй як мы: маглі сто разоў збочыць, ды толькі ж не збочылі. А каб збочылі, то нічагуткі б мы пра іх цяпер і не ведалі: сказанні такіх забываюць ушчэнт. А помняць толькі тых, што пайшлі да канца – і, заўважце, не заўсёды той канец быў добры, прынамсі, не ў тым сэнсе добры, у якім яго разумеюць самі героі, а не слухачы… Сэм Гэмджы

Літаратурна-мастацкае выданне

Што, як звычайную дзяўчынку зрабіць дачкой капітана піратаў, а пасля кінуць у шторм ля берагоў нейкай паўднёвай краіны, высадзіць на бязлюднай выспе і выправіць на пошукі таты? І ў памочнікі ёй вызначыць двух іншапланетнікаў, адзін з якіх кот, а другі — кіт (хоць і не зусім)? У гэтай кнізе безліч галавакружных прыгод, паміж якімі аўтар схаваў “сакрэцікіˮ: напрыклад, спосаб пабудовы паравой машыны. Калі гатовы да падарожжа, таямніц і нечаканых сяброў — далучайся!

Толькі сямёра сяброў разумеюць, у якую багну ілжы абрынулася іх краіна, пад якім аўтакратычным прэсамі ў якой імгле брыдкай прапаганды жывуць людзі. Гэтыя сямёра помняць: краіна была некалі іншай. Ітолькі сямёра ведаюць, што ў іх ёсць адзіны шанц вярнуць былую волю, былую праўду і былое шчасце. Але напачатку трэба выжыць тут, прыдумаць план і здзейсніць яго, каб трапіць у іншасвет, дзе знаходзіцца выйсце. Ці можна перамагчы зло без парушэння тваіх маральных прынцыпаў, калі яно, зло, дзейнічае па сваіх правілах? У якіх умовах мэта ўсё ж апраўдвае сродкі? Доўгі шлях у іншасвеце прымусіць шукаць адказы на мноства пытанняў, сярод якіх будзе і надзіва простае: хіба так, як ёсць, нельга жыць і быць у гэтым трошкі шчаслівым?… Там, у іншасвеце, выпрабаванні нададуць часу іншае асэнсаванне, раскрыюць характары і правераць душы герояў. На алтар перамогі будуць пакладзены сем лёсаў, але ці можна лічыць ахвярай… здраду?

Тое, што ты лічыш дробяззю, раптам можа перавярнуць твой свет. І асабліва тады, калі ты гэтую дробязь губляеш… Перад вамі – самае беларускае з нешматлікіх беларускіх фэнтэзі: і ў чалавечым свеце, і ў іншасвеце дзейнічаюць тутэйшыя стварэнні, багі і духі. Беларуская міфалогія аказалася багатай і разнастайнай на герояў, а ўладкаваны іншасвет займеў сваё месца. Сама дзея рамана адбываецца ў Мінску і вакол яго, і пераход ў іншасвет знайсці не складана… Трое сяброў – і мноства дарог і варыянтаў рэальнасці. Шлях, які выпадае на долю старшакласнікаў з мінскай школы, пачнецца з жадання ўладкаваць свае справы, а закончыцца выбарам падарожжа за гранню, напоўненага прыгодамі, выпрабаваннямі і таямніцамі.

Завершающая, пятая книга знаменитого художественно-документального цикла “Голоса Утопии” Светланы Алексиевич, лауреата Нобелевской премии по литературе 2015 года “за многоголосное творчество — памятник страданию и мужеству в наше время”. “У коммунизма был безумный план, — рассказывает автор, — переделать “старого” человека, ветхого Адама. И это получилось… Может быть, единственное, что получилось. За семьдесят с лишним лет в лаборатории марксизма-ленинизма вывели отдельный человеческий тип — homo soveticus. Одни считают, что это трагический персонаж, другие называют его “совком”. Мне кажется, я знаю этого человека, он мне хорошо знаком, я рядом с ним, бок о бок прожила много лет. Он — это я. Это мои знакомые, друзья, родители”. Монологи, вошедшие в книгу, десять лет записывались в поездках по всему бывшему Советскому Союзу.

У сваёй кнізе аўтарка падае абагульнены досвед працы з дзіцячым ансамблем “Калыханка”. Л.Рыжкова паказвае, якім чынам можна далучыць дзяцей да народных слыхавых спеваў, раскрывае пытанне методыкі, у аснове якой ляжыць сістэма К.Станіслаўскага. Праз гульні, казкі, народныя забавы і святы яе навучэнцы прыходзяць да разумення песенных вобразаў, абрадаў, побыту, узаемаадносінаў продкаў і становяцца часткай традыцыйнай беларускай культуры.

Вялькдзень гэта час, каолі мы асабліва радыя бавіць час з нашымі блізкімі. Садзейнічаюць гэтаму сумеснае сняданне, абед ці вячэра. У такія дні важна спыніцца, расслабіцца і атрымаць асалоду ад часу з блізкімі людьмі. У гэтай кнізе прапаную вас рэцэпты, якія ўзбагацяць і ўпрыгожаць Ваш Велікодны стол. Усе мы добра ведаем, што моцныя сувязі нараджаюццца пры цудоўнай сумеснай трапезе. Жадаю Вам, каб Вашыя сумесныя свята напоўніліся новымі смакамі і водарамі. Рэцэпты, якімі я хачу падзяліцца з Вамі, засноўваюцца на традыцыйных Велікодных стравах з адценнем сучаснага натхнення. Здзівіці Сваіх гасцей фаршаванымі яйкамі, крамбамбуляй ці старабеларускай бабкай. Усе стравы спалучаюць у сабе непаўторны смак і пах, які прыцягне ўвагу гасцей.

Гэта можа быць пятніца. Галляш Бяляшык з’явіцца незаўважна. Не паспееш вокам міргнуць, а ён ужо тут. Паважна прыедзе на спіне спадара Сардэлы, а з кішэні пінжака будзе высоўвацца цікаўны Утрумгатам. А можа, ён ўжо бываў у вас? Бо ў кожным садку і ў кожнай школе ёсць хтосьці, каму неабходна дапамога. А ў дапамозе Галляш Бяляшык непераўзыдзены майстра.

Доўгія дванаццаць гадоў сумнавядомы вязень па імені Сірыус Блэк правёў у жахлівай крэпасці Азкабан. Яго лічылі адданым прыхільнікам Цёмнага Лорда Волдэморта, і ён быў асуджаны за забойства трынаццаці чалавек адным праклёнам. І вось ён уцёк. Вартаўнікі Азкабана чулі, як у сне Блэк мармытаў: “Ён у Хогвартсе… Ён у Хогвартсе”. Няўжо ён прыйдзе па Гары? Гары Потэр у небяспецы, хоць ён у школе магіі ў акружэнні сяброў. Але ж сярод іх можа быць здраднік.

Гары Потэр хоча збегчы ад паганых Дурсляў і адправіцца на Чэмпіянат свету па квідычы з Герміёнай, Ронам і сям’ёй Уізлі. Ён марыць пра Чоў Чанг, у якую закаханы (і, магчыма, больш чым проста марыць). Ён хоча даведацца, што гэта за таямнічая падзея, у якой удзельнічаюць дзве іншыя школы магіі, і спаборніцтва, якога не было сотні гадоў. Ён хоча быць звычайным чатырнаццацігадовым чараўніком. Да жалю для Гары Потэра, ён не звычайны, ён іншы – нават паводле чараўніцкіх стандартаў. І ў гэтым выпадку незвычайнасць можа быць смяротна небяспечнай.

Другі год навучання Гары Потэра ў Хогвартсе зноў багаты на жахі і пакуты – празмерна фанабэрлівы новы прафесар Гілдэрой Локхарт, прывід па імені Румза Міртл, што жыве ў жаночай прыбіральні, і недарэчная ўвага з боку малодшай Ронавай сястры Джыні Уізлі. Але ўсё гэта аказваецца драбязой, калі ўзнікаюць сапраўдныя праблемы і нехта – або нешта – пачынае ператвараць вучняў Хогвартса ў камень,Можа, гэта Драко Малфой, яшчэ агіднейшы, чым звычайна? А можа, гэта Хагрыд, чыё таямнічае мінулае ўрэшце раскрытался? Ці, можа,гэта той, каго ў Хогвартсе падазраюць найбольш… сам Гары Потэр?

Пакуль што для Гары Потэра магіі не існуе. Ён жыве з невыноснымі Дурслямі і іхнім жудасным сынам Дадлі. Пакоем Гары служыць маленькая камора пад лесвіцай, і адзінаццаць гадоў ніхто не святкуе яго дзень народзінаў. Але пасля сава прыносіць таямнічы ліст – запрашэнне ў неверагоднае месца пад назвай Хогвартс. Школу чарадзейства і магіі. Там хлопчык знаходзіць сяброў, адкрывае для сябе спартыўную гульню, у якой лётаюць на мётлах, і сутыкаецца з магіяй ва ўсім, ад вучобы да ежы. А яшчэ дазнаецца, што яго чакае вялікі лёс. Але для гэтага Гары мусіць выжыць… у супрацьстаянні.

Жыццё ціхай троечніцы Соні Сінічкі да непазнавальнасці змяняецца ў выпускным класе ў той дзень, калі яна прызнаецца ў каханні найлепшаму вучню школы Максіму Статкевічу. Рамантычная гісторыя, якая пачынаецца ў сярэдняй школе аднаго з мікрараёнаў Мінска, трымае ў напружанні да апошняй старонкі. Моладзевы раман па-беларуску.

У другой кнізе моладзевага рамана, створанага паводле папулярнай японскай мангі 1990-х “Гарэзлівы пацалунак”, падзеі разгортваюцца на філалагічным факульцеце беларускага ўніверсітэта, у экалагічным летніку для дзяцей Чарнобыльскай зоны і ў офісе сусветна вядомай IT-кампаніі. Але ўсё гэта толькі дэкарацыі , у якіх праходзяць праверку пачуцці Соні Сінічкі і Максіма Статкевіча, а таксама іх сябровак і сяброў, мам і татаў.

Дзівосныя вершы Тацяны Сапач уяўляюць сабой дасканалую музыку словаў і завяршаюць залатое ХХ стагодзьдзе беларускай паэзіі.

Аляксандр Чарнуха – беларускі пісьменнік, журналіст і блогер. У 2022 годзе выдаў свой дэбютны раман “Свінні”, які цяпер чытаюць больш чым у 60 краінах па ўсім свеце. Кніга апавяданняў “Гвалт” – новая праца Чарнухі, у якой злавесны сімвалізм і фірмовы сарказм жывуць побач з правакатыўнымі сюжэтамі з трагічный рэальнасці. “Мы ўсе адначасова і ахвяры, і гвалтаўнікі” – сцвярджае аўтар. Ці пагадзіцеся вы з гэтым?

Беларускія аўтары Андрэй Жвалеўскі і Яўгенія Пастэрнак пішуць для падлеткаў па-руску, але даўно марылі, каб іх творы пабачылі свет і на беларускай мове. За сем гадоў рускае выданне кнігі “Гімназія №13” вытрымала пяць перавыданняў, і цяпер, дзякуючы перакладу Раісы Баравіковай, з кнігай могуць пазнаёміцца і беларускія школьнікі. Паводле сюжэту, некалькі мінскіх сямікласнікаў апынаюцца замкнёнымі ў сваёй гімназіі і разумеюць, што трапілі ў паралельны свет, населены незвычайнымі істотамі: катамі, якія размаўляюць, дамавымі, багамі. Школьнікам трэба праявіць кемлівасць і ўменне дзейнічаць у камандзе, каб вярнуцца ў сваю рэальнасць. Тут і прыгоды, і гісторыі кахання і сяброўства, і падарожжа ў свет легенд і міфаў, таму гэты фантастычны раман з элементамі казкі захопіць і дарослага.

Зборнік песень беларускага пратэсту.

навагоднія песні з нотамі

Гістарычны дэтэктыў. Сямнаццацігадовы Адась Цісоўскі, якога сябры завуць Д’яблам за спрытны розум, — адзіная надзея старой шляхецкай сям’і з-пад Вільні, у доме якіх пачалі адбывацца загадкавыя здарэнні. Зразумела толькі адно: таямніцу хаваюць ДЗВЕРЫ. Кніга ўваходзіць у канон польскай літаратуры і вывучаецца ў 6-м класе польскай школы.

Першае дзіцячае “тата”, першыя няўпэўненыя крокі.. Што можа цалкам выразіць радасць і захапленне бацькоў, якія назіраюць узрастанне новага чалавека? Цудоўныя ілюстрацыі і рэфрэн: “Ты быў дадзены мне, цябе моцна люблю” –дапамагаюць кнізе “Дадзены мне” перадаць пяшчоту, што звязвае бацьку і дзіця – назаўжды.

Гісторыя пра дыназаўра Джа, які збіраў дзівосныя рэчы: пёркі, ракавінкі, камяні. Яго родны востраў захапілі жорсткія монстры, якія занялі найлепшыя для жыцця мясціны і забаранілі памятаць пра мінулае. Аднак жа Джа паміж спакоем і змаганнем выбраў барацьбу, і ўрэшце захопнікам давялося хавацца па слізкіх норах.

77 гісторый на дабранач, каб здзіўляцца і марыць. У караценькіх тэкстах і неверагодных малюнках Эрвіна Мозэра дзеці ад чатырох гадоў знойдуць мноства ўсяго забаўнага і мудрага. І на душы зробіцца так цёпла і радасна, што хочаш не хочаш, а заснеш.

Створаная паводле класічных канонаў прыгодніцкай рамантыкі, гэтая аповесць Уладзіміра Караткевіча (1930 – 1984) мае і нешта сваё, адметнае, нейкую ўласцівую ёй таямніцу-загадку, якую нават цяжка растлумачыць, а можна хіба адчуць. Справа, вядома, не толькі ў напружанасці прыгодніцкага сюжэта, што па-майстэрску распрацаваны ў аповесці, і не загадкава-страхавітых малюнках кавалькады “дзікага палявання”, што гойсае на сваіх дрыкгантах па беларускіх лясах, наводзячы жах на наваколле. На мой погляд, тут моцна ўражвае нешта іншае, што ідзе, мабыць, з глыбокіх нетраў жыцця, а таксама ад лепшых традыцый літаратурнага рамантызму ў духу Майн Рыда, Вальтэра Скота, Генрыка Сянкевіча. У “Дзікім палаванні караля Стаха” ўсё сышлося ў сваёй залатой меры” Васіль Быкаў

Антон Грыневіч (1877 – 1937) – збіральнік фальклору, кампазітар, педагог і выдавец, які галоўнае месца ў сваёй дзейнасці аддаў беларускай песні. У 1925-м Антон Грыневіч выдаў “Беларускі дзіцячы сьпеўнік”, у які ўвайшлі 33 прыклады песень, прыпевак і калыханак, сабраных ім за 1904-1924 гады. Сёння – амаль сто гадоў паслы першага выдання – зборнік атрымаў другое жыццё. З радасцю аддаём у рукі маленькіх і дарослых чытачоў перавыданне “Беларускага дзіцячага сьпеўніка” ў новым графічным афармленні, папраўленае і дапоўненае.

Усім вядомы славуты класічны твор. Культавая вершаваная казка “Айболит” упершыню выдаецца на беларускай мове! Нашага Айбаліта завуць Будзь-Здароў (і гэта, адзначаюць чытачы, гучыць нашмат аптымістычней). Знакамітай кнізе Карнея Чукоўскага неўзабаве споўніцца сто гадоў, таму перакладчыку давялося сёе-тое асучасніць. Так, Будзь-Здароў паказвае хворым зверанятам мульцікі і лечыць іх не толькі ад малярыі, але і ад кавіду. Але рытм, дух, настрой арыгінальнага твора перададзены дасканала.

Гэта кніга пра нараўлянскі палац – стары дом на беразе Прыпяці, напоўнены любоўю, фартэпіяннай музыкай і сямейнымі сакрэтамі. Гэта літаратурнае даследаванне, у якім біяграфія палаца пераплятаецца з маёй асабістай гісторыяй. Таксама гэта аповед пра людзей, якія называлі палац сваім домам, і пра эпохі, што праносіліся за яго вокнамі.

Часопіс для дашкольнікаў і малодшых школьнікаў. Тэма гэтага нумара – тэлефоны.

Часопіс для дашкольнікаў і малодшых школьнікаў. Тэма гэтага нумара часопісу для дзяцей — метро. Героі часопіса — хлопчык Зор, дзяўчынка Лёля і падушка Дуду — стануць надзейнымі сябрамі чытачоў

Часопіс для дашкольнікаў і малодшых школьнікаў. Тэма гэтага нумару — нафта, газ, бензін. Унутры вы знойдзеце комікс Андрэя Скурко “Чым харчуюцца машыны”, казку таленавітага 10-гадовага Мішы Сяргея “Клан нафта-гномаў”, новы верш Андрэя Хадановіча, цікавыя заданні і настольную гульню. Таксама пры дапамозе QR-кодаў вы зможаце праслухаць і развучыць вясёлую песеньку “Я на трактары паеду”.

Часопіс для дашкольнікаў і малодшых школьнікаў. Тэма гэтага нумара — правы жывёл. Героі часопіса — хлопчык Зор, дзяўчынка Лёля і падушка Дуду — стануць надзейнымі сябрамі чытачоў.

Гэты нумар дзіцячага часопіса “Дуду” прысвечаны космасу і зоркам. Чытачы знойдуць у ім комікс, які распавядае пра тое, чаму Месяц расце і спадае, казку пра чароўны метэарыт, вершы, заданні на развіццё логікі, дробнай маторыкі, увагі, навыкаў пісьма і лічэння, а таксама настольную гульню і музычную старонку, на якой пры дапамозе qr-коду можна паслухаць касмічную песеньку. Для дашкольнікаў і малодшых школьнікаў.

Гэты нумар дзіцячага часопіса “Дуду” мае тэму “Усё пра вірусы і мікробы”. У цікавай, прывабнай для дзяцей форме расказваецца пра правілы гігіены і бяспечныя паводзіны, неабходныя для таго, каб не захварэць. Як заўсёды, чытачы знойдуць у часопісе комікс, верш Андрэя Хадановіча, казку Андрэя Скурко і шматлікія заданні для развіцця.

Часопіс для дашкольнікаў і малодшых школьнікаў. Тэма гэтага нумара вельмі летняя — марожанае. Героі часопіса — хлопчык Зор, дзяўчынка Лёля і падушка Дуду — стануць надзейнымі сябрамі чытачоў.

“Дэкалог” – гэта дзесяць гісторый, напісаных паводле дзесяці Запаветаў. Аўтарская інтэрпрэтацыя. Гіаторыі для людзей, якім падабаецца чытаць паміж радкоў, марыць і адкрыта глядзець на новае – незвычайнае і побытавае.

Кніга,якую вы трымаеце ў руках, у лёгкай і жартаўлівай форме ўздымае складаныя пытанні гендерных стэрэатыпаў. Што мусяць ці зусім не мусяць умець рабіць дзяўчынкі, а што – хлопчыкі? Як адзявацца? З якімі цацкамі гуляць? Якую прафесыю выбраць? Мы ўсе маем права быць тымі, хто мы ёсць.

Аднойчы ў лес прыйшоў жыць чужынец – Пацучок. Качаня папярэдзіла, што пацукі – злодзеі. Яны лянівыя, брыдкія й брудныя. Гэта ведае кожны! Парсючок сказаў, што пацукам у лесе няма месца. Аднак Жабка вырашыла сама пайсьці й паглядзець…

10 беларускіх аўтарскіх казак пра дабрыню, працавітасць, ветлівасць, кемлівасць і міласэрнасць. Пад агульнай рэдакцыяй Андрэя

Успаміны Бэлы Шагал (у дзявоцтве Розэнфэльд) складаюцца з дзвюх частак — «Запаленыя свечкі» (1945) і «Першая сустрэча» (1947). Абедзве былі напісаныя на ідышы і выйшлі толькі пасля смерці аўтаркі. Кніга эмацыйна і вобразна расказвае пра дзяцінства Бэлы, яе знаёмства з Маркам Шагалам і адкрывае чытачу жыццё Віцебска канца ХІХ — пачатку ХХ стагоддзя, горада з багатай габрэйскай культурай.

Сябры Заяц і Мядзведзь віншуюць бабулю з Днём нараджэння, а таксама выбіраюць новы аўтамабіль. Крок 2 з серыі “Чытаю сабе сам”. Толькі самыя даўгія і складаныя словы падзелены колерам на склады. Некалькі сказаў на старонцы. Шрыфт для дыслексікаў (і не толькі)

Гістарычная аповесць “Зброя” Уладзіміра Караткевіча (1930-1984) тэматычна знітаваная з раманам “Каласы пад сярпом тваім”, але гэта не працяг, а своеасаблівае адгалінаванне ад выдатнага эпічнага твора. Сярод герояў аповесці – ужо знаёмыя чытачам “Каласоў” Алесь Загорскі, Мсціслаў Маеўскі, браты Кандрат і Андрэй Кагуты. Дзеянне адбываецца у 1862 годзе ў Маскве, куды Алесь са сваімі сябрамі прыязджае па даручэнні Кастуся Каліноўскага здабываць зброю будучым паўстанцам. “Зброя” – ці не самы антыімперскі твор Караткевіча, у якім надзвычай жорстка выкрываецца самадзяржаўны лад царскай Расіі сярэдзіны пазамінулага стагоддзя. Беларускі пісьменнік расказаў пра “золатагаловую” і яе тагачасныя нормавы адметна і яскрава, не саступаючы ў майстэрстве свайму цёзку Уладзіміру Гіляроўскаму з ягонай знакамітай кнігай “Масква і масквічы”. Уладзімір Сіўчыкаў

Дзiцячая кніга-карцінка вядомага шведскага пісьменніка Ульфа Старка і выбітнай фінскай ілюстратаркі Лінды Бундэстам па-беларуску.

Гэтая кніга — голас Максіма Знака, беларускага праўніка і літаратара, палітычнага зняволенага, які з 9 лютага 2023 года застаецца без права ліставання і спатканняў са сваякамі і абаронцамі. Тэксты гэтага зборніка ствараліся ў першы год утрымання ў СІЗА, калі творчая дзейнасць за кратамі і перадача рукапісаў яшчэ былі магчымыя. Частка твораў публікуецца ўпершыню. Насуперак абставінам, у цеснай камеры і цяжкіх умовах, Максім захаваў сілу духу і творчую свабоду, якія дазвалялі яму дасягнуць цераз краты шырокага прастору, спалучаючы іранічнае і сур’ёзнае, лёгкае і глыбокае, лірычнае і штодзённае. І – насуперак абставінам – чытач гэтай кнігі можа стаць часткай гутарак з Максімам, наведаць яго ў камеры, дзе пад кубачак гарбаты пажартаваць пра сумнае ці паспрачац: ца пра высокае. Або проста прачытаць тэксты і праспяваць песні на словы Максіма, даючы ім голас, якога яны на сёння пазбаўленыя.

Алесь Барскі (сапраудн. Аляксандар Баршчэускі) нарадзіўся 2 лістапада 1930 г. у вёсцы Бандары на Беласточчыне. Пасля атрымання сярэдняй адукацыі вучыўся у сельскагаспадарчай школе ў Бельску-Падляшскім, на ўніверсітацкіх падрыхтоучых курсах у Любліне (1949-1951), штудзіраваў расійскyю фiлалогію ў Лодзінскім універсітэце (1951-1955). Cваю навуковую кар’еру пачаў у 1956 г. на Кафедры беларускай філалогіі Варшаўскага ўніверсітэта. Кандыдацкую дысертацыю “Jakub Kolas – dzieje tworczosci 1906-1930” aбapaнiў y 1966 r., a дoктapcкyю “Bialoruska obrzędowość i folklor wschodniej Białostocczyzny” – y 1986 r. Апублікаваў чатыры манаграфii (Bialoruska obrzedowosc i folklor wschodniej Białostocczyzny, Białystok 1990; Ignacy Dworczanin – białoruski polityk i uczony, Warszawa 1990, y сааўтарстве; Творцы беларускага літаратурнага руху ў Польшчы, 1958-1998, Мінск 2001; Беларуская эміграцыйная пісьмовасць, ч. І, Варшава 2004), некалькі ўнівepсітэцкіx і школьных падручнікаў, шэраг (больш за сто) навуковых артыкулаў. У 1975-2004 гг. быў кіраўніком Кафедры беларускае фiлалогіі Варшаўскага ўніверсітэта. У 1959-1980 гr. старшыня праўлення Беларускага літаратурнага аб’яднання “Белавежа”. Актыўна удзельнічаў у працы Беларускага грамадска-культурнага таварыства ў Польшчы (старшыня 1982-1990гг.). Літаратурную творчасць пачаў у 1956 г. Выступае як паэт, перакладчык, празаік, драматург, публіцыст. Выдаў шэсць збоpнiкаў пaэзii, кніrу прозы (3 пабачанага і перажытага, Мінск 1992), шэраг кніг пераклаў.

У апошні дзень лета ў Казіка, звычайнага хлопчыка з Каменнай Горкі, усё ідзе не так, як трэба. Заўтра першы дзень у новай незнаёмай школе, а тут старэнькі трус зганьбіў яго перад новымі сябрамі і збег з клеткі. Пошукі прыводзяць Казіка ў вагон метро, які прывозіць яго ў падземны горад звяроў, збеглых са свету людзей. Чым больш Казік робіцца сваім сярод стракатага звярынага народа, тым больш ён вучыцца цаніць сяброўства і вернасць. А яшчэ ён паціху разумее, што над Схаваным Горадам навісла смяротная небяспека – і віной таму ён сам.

Даўно гэта было. У адным краі забаранілі Святога Міколу. За чырвоны кажух і белую бараду. Бо забаранялі ўсё белае з чырвоным і ўсё чырвонае з белым. На жаль, гэта не казка так пачынаецца. Гэта сапраўднасць., якая здарылася з намі не калісьці там, а зусім нядаўна, і якая ўсё яшчэ нас не адпускае. Толькі нават у самай няказачнай сапраўднасці немагчыма забараніць казку. Немагчыма скасаваць веру. Немагчыма адвучыць людзей глядзець і бачыць.

У кнізе дзве гарадскія гісторыі. Першая пра прывіда, што жыве ў гарадскім люку і палохае мінакоў. Дзяўчынка разгадвае яго таямніцу. Другая пра насельнікаў парку, якія аднойчы губляюць добрага сябра і трапляюць у кепскую кампанію. Урэшце ўсё стае на свае месцы. Крок 3 з серыі “Чытаю сабе сам”. На трэцім кроку дзіця можа самастойна прачытаць цэлую старонку тэксту. Шрыфт для дыслексікаў (і не толькі)

У спеўніку прадстаўлены адметныя ўзоры фальклору зімовага цыкла – калядных песень, што выконваюцца на працягу ўсяго святочнага перыяду з 24 снежня па 6 студзеня (з 6 па 19 студзеня). Песні з розных рэгіёнаў Беларусі пададзены з нотамі і прыдатныя для супольнага выканання. Яны яднаюць, ствараюць асаблівы радасны настрой, выказваюць пажаданні лепшай долі, шчасця і дабрабыту ў будучым годзе. Адрасуецца ўсім, хто цікавіцца беларускім фальклорам і традыцыйнай культурай.

Сталася так, што пятнаццацігадовая беларуска Алеся ўжо цэлы год жыве ў вялікім партовым горадзе недзе на Паўночным Захадзе Эўропы. Яна ходзіць у мячцовую школу, падпрацоўвае ў кіёску і размаўляе з акіянскімі караблямі. Выпадковая сустрэча з трыма загадкавымі істотамі назаўсёды зьмяняе яе жыцьцё. Неззабаве ёй давядзецца выправіцца ў вандроўку паміж гарадамі, кантынэнтамі ды нават рэальнасцямі – і пабачыць паўсьвету, перажыўшы на сваім шляху галавакружныя прыгоды ў моры, паветры і на заямлі. “Капітан Лятучая Рыба” – авантурны раман для чытачоў усіх узростаў: пра адважных блуканцаў, далёкія краіны і крохкую надзею, якую спрабуе скрасьці наш вар’яцкі час. Кніга пра вялікае беларускае падарожжа і супрацьстаяньне злу, ілюстраваная знакамітым музыкам Лявонам Вольскім.

“У той самы момант ён пачуў за акном гуд. Гуд, які гучаў… так, сапраўды, ён гучаў, як Карлсан! А гэта і быў Карлсан. Ён уваліўся проста ў акно і крыкнуў: – Здароўценькі, Малы!” Карлсан прыляцеў зноў! Герояў чакае шмат выпрабаванняў: ад’езд бацькоў, прывіды, выбрыкі Страхмістрыні…. Але ўсё ў рэшце рэшт скончыцца добра.

Усё пачалося з вялізнага перапалоху: Карлсана заўважылі ў горадзе, і таму, хто яго спаймае, абяцаюць узнагароду! Але гэты штукар дасць рады любым цяжкасцям. Што ні тсронка – новая прыгода. Ты зноў сустрэнеш фрэкен Бок, і круцялёў Філе і Руле, і загадкавага прывіда. З імі дакладна не засумуеш!

Каток-пестунок — гэта народныя і аўтарскія вершы, забаўлянкі, калыханкі. Поўныя цеплыні ілюстрацыі Надзі Букі. Радасць сумеснага чытання з дзецьмі. Займальныя заданні для самых маленькіх. Развіццё вобразнага мыслення. Любоў да роднага слова.

„Клася, (не)звычайная дзяўчынка з дзявятага паверху” ад аўтаркі вядомага многім „Італьянскага падарожжа” Аляксандры Хамянок. „Клася” – гэта зборнік цікавых і дзіўных, месцамі трошкі шчамлівых апавяданняў пра незвычайную сляпую дзяўчынку, якая бачыць рукамі і сэрцам.

“Людзі на балоце” – выдатны раман народнага пісьменніка Беларусі Івана Мележа (1921-1976), першы з цыкла “Палеская хроніка”.

Казка пра тое, як сяброўства пераўтварае адрознае і дзіўнае ў дзівоснае. Гісторыя расказвае пра кракадзільчыка Кразі, які нарадзіўся чырвоным і вельмі хацеў стаць зялёным, як усе астатнія. Што жа з гэтага атрымалася? Аўтар – Надзея Кім. Ілюстрацыі – Кацярына Раюнец. Для дашкольнага і малодшага школьнага ўзросту. Кніга выдадзеная ў цвердай вокладцы, папера – тоўстая, глянцавая. 44 старонкі. Выдавецтва «Пазітыў-цэнтр», 2022 г.

Казка пра пераўтварэнні ад Аляксандра Ждановіча – беларускага актора, вядомага некалькім пакаленням гледачоў культавай дзіцячай праграмы “Калыханка” як Маляваныч.

“Гэты раман — нязьменна дасьціпны, вельмі асацыятыўны,
з элемэнтамі антыўтопіі, вясёлы і гаркаваты, саркастычны і часам
цынічны, прасякнуты гумарам, іроніяй і, што самае галоўнае, самаіроніяй, якая ёсьць найлепшым сродкам самаабароны, — не дазволіць вам засумаваць. А як вядома, няхай жыве любы жанр, апрача сумнага!” Уладзімер Арлоў

Перад вамі зборнік добрых казак вядомай пісьменніцы. Пяшчотныя ілюстрацыі да яго намялывала Марыся Вярцейка. У кожнай картокай гісторыі ёсць нешта чароўнае, смешнае і .. круглае! Як звычайнаму смаўжу трапіць на каралеўскі баль? Чаму ў адным горадзе на небе ніколі не з’яўляецца месяц? Як зялёны апельсін змяніў цэлы свет? Хто стварыў вясёлку? Разам з героямі кніжкі вы пабываеце ў розных дзівосных мясцінах і спазнаеце незвычайныя прыгоды.

“У “Крэмулятары” Саша Філіпенка спайвае арыгінальныя пратаколы з допытаў у сталінскім рэжыме ў гнятлівы трылер.” Suzanne Zobl/ News

Секс з’яўляецца найважнейшай сферай жыцця мужчыны і жанчыны. Ён выяўляе сапраўдную чалавечую сутнасць: жарсці, агрэсію, комплексы, паталогіі ды шмат іншага. Гэта такая самая натуральная з’ява, як і харчаванне, якое ўключае ў сябе не толькі фізіялагічны працэс, але і культуру спажывання, традыцыі, нацыянальную кухню. У сексе кожная нацыя стварае той тып адносінаў, які больш зручны для яе і адпавядае тэмпераменту і ўмовам жыцця. У гэтай кнізе інтымныя дачыненні жыхароў нашай краіны ў XVI-XVII стст. разглядаюцца ў сацыяльным, культурным і фізіялагічным вымярэнні. Па сутнасці, секс даследуецца як складаная канструкцыя – ад уяўленняў да адхіленняў.

Хто такая Кусяндра і адкуль яна з’явілася ў пакоі? Навошта ёй вострыя кіпцюры? І, галоўнае, чаму яе проста распірае ад злосці? Яна сама не ведае, і нават кот на шафе не дае адказу. Кусяндры хочацца ламаць усё вакол, але сярод трэску і грукату ёй чуецца загадкавае “тук-тук”… Зубастая і пухнатая кніжка для маленькіх чытачоў і іх бацькоў.

Казка славутага фінскага пісьменніка Сакрыса Тапеліюся (1818-1898) апавядае пра старажытнага Ледзянога Волата, які прачнуўся пасля стагадовага сну. Ён быў перакананы, што няма на свеце нікога дужэйшага і разумнейшага за яго. Але неспадзявана Волат сутыкнуўся з невядомымі вынаходкамі людской цывілізацыі. Выявілася, што чыгунка – гэта зусім не замерзлы чыгун, а гумавыя галёшы цвёрдыя на зуб і зусім нясмачныя… Урэшце Волат уцягнуўся ў інтэлектуальную спрэчку з малым фінскім хлапчуком. Як яна адбывалася і чым скончылася, вы даведаеце з гэтай кніжкі.

Раман “Лялька” паказвае Варшаву 1878-1879 гадоў: яе спосаб жыцця, грамадскія нормы і насельнікаў. Праз гісторыю кахання мы сочым за расстаннем з рамантызмам і пошукам месца для чалавека ў рэальным свеце.

Дзюнэ самая шчаслівая дзяўчынка на свеце. Асабліва калі яна ідзе ў школу. Як цудоўна ўсё пачынаецца! У Дзюнэ з’яўляецца сяброўка! Але здараецца штосьці, чаго Дзюнэ не чакае. А пасля яшчэ і яшчэ…

Марце так хочацца ляпіць снегавікоў і гуляць у снежкі! Аднак зіма спазняецца, і на дварэ – толькі лужыны і гразюка. Вядома, вешаць нос не варта, бо калі моцна пра нешта марыш, то мара абавязкова спраўдзіцца. Толькі асцярожна: часам гэта прыводзіць да нечаканых наступстваў… Калі ў горадзе пачынаецца самы грандыёзны ў свеце снегапад, Марта і яе новыя сябры мусяць разабрацца, хто ці што за гэтым стаіць. І запомні: галубы на падаконніку – прыкмета таго, што цябе чакаюць неверагодные прыгоды.

“Матулiна сонейка” — штомесячнае выданне на беларускай мове з развiваючымi гульнямі i заданнямі для дзяцей ад 3 да 7 гадоў. Дзякуючы цікавым заданням і гульням часопіс дае магчымасць дзеткам даведвацца новыя словы на беларускай мове i адначасова развiваць свае здольнасцi да матыматыкi, чытання i вобразнага мыслення.

“Матулiна сонейка” — штомесячнае выданне на беларускай мове з развiваючымi гульнямі i заданнямі для дзяцей ад 3 да 7 гадоў. Дзякуючы цікавым заданням і гульням часопіс дае магчымасць дзеткам даведвацца новыя словы на беларускай мове i адначасова развiваць свае здольнасцi да матыматыкi, чытання i вобразнага мыслення.

“Матулiна сонейка” — штомесячнае выданне на беларускай мове з развiваючымi гульнямі i заданнямі для дзяцей ад 3 да 7 гадоў. Дзякуючы цікавым заданням і гульням часопіс дае магчымасць дзеткам даведвацца новыя словы на беларускай мове i адначасова развiваць свае здольнасцi да матыматыкi, чытання i вобразнага мыслення.

“Матулiна сонейка” — штомесячнае выданне на беларускай мове з развiваючымi гульнямі i заданнямі для дзяцей ад 3 да 7 гадоў. Дзякуючы цікавым заданням і гульням часопіс дае магчымасць дзеткам даведвацца новыя словы на беларускай мове i адначасова развiваць свае здольнасцi да матыматыкi, чытання i вобразнага мыслення.

“Матулiна сонейка” — штомесячнае выданне на беларускай мове з развiваючымi гульнямі i заданнямі для дзяцей ад 3 да 7 гадоў. Дзякуючы цікавым заданням і гульням часопіс дае магчымасць дзеткам даведвацца новыя словы на беларускай мове i адначасова развiваць свае здольнасцi да матыматыкi, чытання i вобразнага мыслення.

“Матулiна сонейка” — штомесячнае выданне на беларускай мове з развiваючымi гульнямі i заданнямі для дзяцей ад 3 да 7 гадоў. Дзякуючы цікавым заданням і гульням часопіс дае магчымасць дзеткам даведвацца новыя словы на беларускай мове i адначасова развiваць свае здольнасцi да матыматыкi, чытання i вобразнага мыслення.

Незалежны літаратурны часопіс сучаснай беларускай прозы

Уявіце сабе, што мора – цэлае мора, з усімі сваімі рыбамі, медузамі і акуламі – залезла ў звычайнае вядро і паехала ў адпачынак. Уявіце сабе, што яно пасялілася ў ванне ў адной з кватэр вялікага горада, а пакінутыя морам піраты выправіліся на яго пошукі. Уяўляеце? Не? А дарма! Таму што далей было так…

25 артэфактаў з калекцыі Музея Вольнай Беларусі

Прывітанне, а восб і Мулан! Сёння яна прыйшла ў госці да бабулі. Яны крыху танчаць і чытаюць казку, а потым пякуць булачкі. Толькі ўяві: сапраўднае булачкавае свята!

Часам Мулан застаецца ў бабулі. Колькі ўсяго можна рабіць! Скакаць, размаўляць, апранацца, ісці гуляць! Ці проста застацца дома і чытаць казкі!

Здзейсніць цікавае падарожжа ў свет беларускай народнай музычнай культуры запрашае нас кніга “На чым іграе музыка”. На старонках выдання кемлівы чытач знойдзе шмат займальнага аб асаблівасцях беларускіх народных інструментаў, гісторыі іх развіцця і выкарыстанні ў наш час. Маляўнічыя ілюстрацыі будуць садзейнічаць лепшаму ўспрыняццю інфармацыі і яе засваенню.

Гэта гісторыя хлопчыка, які любіў спяваць, але саромеўся рабіць гэта перад публікай, гісторыя таго, як ён перамог гэты комплекс. Яна апісаная з лагодным гумарам, і я думаю, тыя, хто пазнае сябе ў герою, гэта ацэняць і змогуць па-іншаму паглядзець на свае праблемы, якія цалкам могуць аказацца ўяўнымі. А гумар у такім выпадку можа быць найлепшай дапамогай

У спеўніку прадстаўлены адметныя і цікавыя ўзоры беларускай народнай творчасці (калядна-абрадавыя, пазаабрадавыя песні і балады), прыдатныя для сумеснага выканання. Гэта тэксты, якія не адно стагоддзе збіралі беларусаў для пачэсных спраў і вясёлых сустрэч, аб’ядноўвалі і натхнялі. Адрасуецца ўсім, хто цікавіцца беларускім фальклорам і традыцыйнай культурай.

Складанне крыжаванак – праца няпростая. Нечым яна нагадвае ткацтва, дзе нітачка за нітачкай складаецца непаўторны ўзор рушніка, посцілкі, дывана. Нельга не заўважыць падабенсва паміж гэтымі дзвюма формамі людской творчасці. Ткацкія ўзоры, змешчаныя ў гэтай кнізе, зусім не выпадковыя. Кожны з іх узяты з рэальных прыкладаў нацыянальнага традыцыйнага мастацтва. Аднак іх фрагментарнасць, незавершанасць мусіць нагадаць нам пра тое разбурэнне, якое цягам стагоддзяў перажывала наша спадчына, традыцыя і культура і якое візуальна можна ўявіць так, быццам моль аб’ела таканае палатно. Незапоўненыя клеткі крыжаванкі – гэта “дзірачкі” ў посцілцы, якую можна можна “адрамантаваць” (“зацыраваць”), упісаўшы туды правільныя адказы. У крыжаванках, упісаных ва ўзоры, я прапаную вам адказаць на пытанні з беларускай гісторыі і культуры. Разгадваючы іх, вы запоўніце ў сваіх ведах пра родны край. Вы зможаце не толькі тэарэтычна, але і візуальна выткаць нанова палатно той яскравай, разнастайнай, асаблівай посцілкі, назва якой – беларуская культура. Геаметрыя тканага палатна нагадвае не толькі сістэму крыжаванкі, але і пікселі (найменшыя адзінкі выявы на маніторы), таму апошняй “посцілкай” будзе qr-код з зашыфраванай спасылкай на сайт выдавецтва “Тэхналогія”, на віртуальную старонку з адказам на пытанні крыжаванкі.

Вы трымаеце ў руках кнігу-скарбонку. У ёй – 180 загадак пра наш неверагодны свет. Яна стане надзейным сябрам для дзетак і дапаможа спазнаць родны край на роднай мове. Праз вясёлыя загадкі дзеці самі і разам сваімі бацькамі змогуць узбагаціць веды пра наваколле. Кніга раскажа і пакажа, як называюцца расліны, ягады, грыбы, жывёлы, птушкі.

Раман “незвычайныя прыгоды Луізы і Лоты” напісаны ў 1949 годзе. З тонкім разуменнем дзіцячай душы, дасціпна і захапляльна Кэстнэр распавядае гісторыю дзвюх дзяўчынак, якім давялося развязваць праблему, надзвычай складаную нават для даростых.

“Нескладаная чытанка па складах” – гэта новая прыступка на шляху развіцця чытання пасля буквара. Кароценькія гісторыі і вершыкі лёгка даюцца дзецям, якія толькі-толькі навучыліся чытаць.

“Нескладаная чытанка па складах” – гэта новая прыступка на шляху развіцця чытання пасля буквара. Кароценькія гісторыі і вершыкі лёгка даюцца дзецям, якія толькі-толькі навучыліся чытаць.

Спецвыпуск “Полосатой газеты” для малодшых школьнікаў на беларускай мове polosochka.by

Аповесці даследчыка культурнай спадчыны Сцяпана Стурэйкі складаюцца з парадаксальных ідэй, чорнага гумару і цікавостак з падарожжаў. Героі заўсёды шукаюць праўду, а знаходзяць толькі сапраўдных сябе. Галоўная думка ўсіх твораў – мы губім тое, што любім. Усё апісанае ў кнізе заснавана на рэальных гісторыях.

Кніжны жанр кіберпанку застаўся ў дзевяностых. Усе яго літаратурныя наступствы, якія мы бачым навокал, – гэта развіццё жанру з прыстаўкай “пост”. “Пентаквантар” – менавіта такі посткіберпанк-раман, неўтаймаваны і маштабны тэхнатрылер, які ідзе па слядах “Крыптаномікону” і “Лавіны” Ніла Стывенсана, несучы на сэрцы шнары ад “Штама Андрамеда” Майкла Крайтана і “Нэйрамансера” Уільяма Гібсана. Нягледзячы на тое, што “Пентаквантар” – гэта аўтарскі дэбют, да сюжэту Арцём Шуканаў падышоў з размахам. Дзеянне адбываецца ў будыйскіх святынях спякотнага Лаоса і на дажджлівых неонавых вуліцах Кіёто. З бетонных джунгляў Мінска-3, што на ўсходніх межах Інтэрмарыуму, даводзіцца перамясціцца на Мальдывы, а адтуль, калі гісторыі становіцца цесна на Зямлі, праз Індыйскі акіян – да вялікай кветкі Чырвонай Плюмерыі, ніжняй станцыі касмічнага ліфта, адкуль героі пачнуць сваё самае далёкае падарожжа да планеты Джуніпер. Перад вамі дэбютны раман Арцёма Шуканава, які задаўся аднойчы пытаннем “А што я зрабіў у свае годы для кіберпанку?” і вырашыў спакусіцца на нешта значнае. Не клапоцячыся пра наступствы, ён распахнуў літаратурныя дзверы нагою, адразу выкаціўшы на суд чытача буйны і эпічны саенс-фікшан раман. “Пентаквантар” – жывы і сучасны, тэхнічны і хардкорны прыгодніцкі беларускі посткіберпанк, напісаны чалавекам для людзей.

Кніжны жанр кіберпанку застаўся ў дзевяностых. Усе яго літаратурныя наступствы, якія мы бачым навокал, – гэта развіццё жанру з прыстаўкай “пост”. “Пентаквантар” – менавіта такі посткіберпанк-раман, неўтаймаваны і маштабны тэхнатрылер, які ідзе па слядах “Крыптаномікону” і “Лавіны” Ніла Стывенсана, несучы на сэрцы шнары ад “Штама Андрамеда” Майкла Крайтана і “Нэйрамансера” Уільяма Гібсана. Нягледзячы на тое, што “Пентаквантар” – гэта аўтарскі дэбют, да сюжэту Арцём Шуканаў падышоў з размахам. Дзеянне адбываецца ў будыйскіх святынях спякотнага Лаоса і на дажджлівых неонавых вуліцах Кіёто. З бетонных джунгляў Мінска-3, што на ўсходніх межах Інтэрмарыуму, даводзіцца перамясціцца на Мальдывы, а адтуль, калі гісторыі становіцца цесна на Зямлі, праз Індыйскі акіян – да вялікай кветкі Чырвонай Плюмерыі, ніжняй станцыі касмічнага ліфта, адкуль героі пачнуць сваё самае далёкае падарожжа да планеты Джуніпер. Перад вамі дэбютны раман Арцёма Шуканава, які задаўся аднойчы пытаннем “А што я зрабіў у свае годы для кіберпанку?” і вырашыў спакусіцца на нешта значнае. Не клапоцячыся пра наступствы, ён распахнуў літаратурныя дзверы нагою, адразу выкаціўшы на суд чытача буйны і эпічны саенс-фікшан раман. “Пентаквантар” – жывы і сучасны, тэхнічны і хардкорны прыгодніцкі беларускі посткіберпанк, напісаны чалавекам для людзей.

“Чаму гэтая кніга з’явілася на свет? … Таму што найлепшы адказ карнікам і судзьдзям, якія забараняюць і знішчаюць кнігі, – напісаць новыя вершы, раманы і апавяданьні, без страху і цэнзуры, загостраныя, як нажы,дакладныя, як сэкундныя стрэлкі, злыя, як нашыя праклёны ў ранішнім змроку чужых гарадоў.” Альгерд Бахарэвіч

Ніколі не бывае зарана, каб дзеткам даведацца, які цудоўны Бог! Бог стварыў свет і ўсё ў ім. Бог даў Абрагаму абяцанне і стрымаў яго. Калі прыйшоў Ісус, Бог паказаў Сваю любоў і сілу. Праз Свае цуды Іісус паказаў, што Ён прыйшоў ад Бога. Гэтыя дваццаць гісторый узятыя з Бібліі. І кожная з іх абвяшчае славу і вернасць Божую. А цяпер час для дзетак выправіцца ва ўласны жыццёвы шлях, шлях Божай любові і Ягонага Слова.

Піпі Доўгая Панчоха – самая моцная, самая добрая, самая вясёлая і самая багатая дзяўчынка на свеце. Яна жыве зусім адна на віле “Напракудзіле”. У яе ёсць конь і малпачка – Спадар Нільсан. А яшчэ – чамадан, набіты залатымі манетамі. У суседнім доме жывуць Томі і Аніка. Яны ткаія шчаслівыя, што побач пасялілася незвычайная дзяўчынка з валасамі колеру морквы! Бо Піпі размешвае цеста для бліноў пасудным ёршыкам, спіць нагамі на падушцы, дае адпор паліцэйскім, якія прыйшлі забраць яе ў дзіцячы дом, і перамагае непераможнага Дужага Адольфа.

Піпі Доўгая Панчоха – самая моцная, самая добрая, самая вясёлая і самая багатая дзяўчынка на свеце. Яна жыве зусім адна на віле “Напракудзіле”. У яе ёсць конь і малпачка – Спадар Нільсан. А яшчэ – чамадан, набіты залатымі манетамі. Тоні і Аніка вельмі любяць бавіць час са сваёй сяброўкай і вельмі рады, што яна нарэшце пачала хадзіць у школу (праўда, зусім крыху). Піпі ладзіць пікнікі і караблекрушэнні, купляе васямнаццаць кілаграм цукерак, уціхамірвае ўдава і нарэшце сустракаецца са сваім татам, які і праўда аказаўся ціхаакіянскім каралём.

Піпі Доўгая Панчоха – самая моцная, самая добрая, самая вясёлая і самая багатая дзяўчынка на свеце. Яна жыве зусім адна на віле “Напракудзіле”. У яе ёсць конь і малпачка – Спадар Нільсан. А яшчэ – чамадан, набіты залатымі манетамі. Піпі па-ранейшаму гарэзнічае і лічыць сябе дастаткова адукаванай і без табліцы мнаганожання. Авось Томі і Аніка ходзяць у школу, аж пакуль не пачынаюць хварэць. Але выратаванне прыйшло: тата Піпі запрашае сваю дачку пагасіць на востраў Барабабох, дзе ён зрабіўся магутным конунгам…

Уяві сабе лясную дарогу. Дарогу і вестуна. Гэта і ёсць будучыня. Раман “Плошча Перамогі” – авантурная прыпавесць пра ўладу і нацыю, пра цану слова і славы.

Знік у норцы зайка спрытны… З галавой… Ды штось цёплае ў нары той… Страшна, ой! Нехта там ляжыць, як глыба, Стаў глядзець: Ажно гэта перад ім быў. Сам мядзведзь!

Андрэй Скурко – выдатны журналіст і літаратар. У 2021 годзе пачаў пісаць дзіцячыя вершы для свайго сына Тамашыка і ўсіх дзетак Беларусі. Яны і склалі аснову гэтай кніжкі. “Праз пакаленне дзеці будуць ведаць гэтыя вершыкі на памяць з дзіцячага садка, як раней ведалі “Айбаліта””.Алесь Кудрыцкі

Што рабіць, калі здаецца немагчымым жыць так, як чакаюць ад цябе іншыя? Што рабіць, калі адзіны, хто разумее цябе, памірае? Калі ты знаходзішся між дзяцінствам і дарослым жыццём, калі не можаш апісаць жаданні словамі? На пачатку 1900-х у вёсцы Хамердаль у Швецыі нарадзілася дзяўчынка, якую назвалі Бэртай. Больш за ўсё на свеце яна любіла маляваць і марыла стаць мастачкай. Але ў той час атрымаць мастацкую адукацыю было надзвычай складана. Асабліва для дзяўчынкі з простай сялянскай сям’і. Бэрта мусіла дапамагаць па гаспадарцы, калі яе маці захварэла на сухоты. Але што рабіць з марамі і жаданнямі? Ці спраўдзяцца яны? Кніга Сары Лундберг “Птушка ўва мне ляціць, куды захоча” – гісторыя, натхнёная жыццём, працай, лістамі і дзённікамі шведскай мастачкі Бэрты Хансан.

Цёплыя і смешныя гісторыі пра прыгоды дзядулі Пэтсана і коціка Фіндуса, створаныя шведскім пісьменнікам і мастаком Свэнам Нурдквістам, — вядомыя і любімыя дзецьмі і іх бацькамі ў многіх краінах свету, перакладзеныя больш як на 30 моў.

Як і ў мінулы раз, перакананыя вяскоўцы Пэтсан і Фіндус рыхтуюцца да свята. Аднак цяпер гэта ўжо не Каляды, а самы натуральны дзень народзінаў Фіндуса. Што праўда, каток святкуе яго тройчы на год, але гэта ніколі не перашкаджала добраму адзначэнню.

Журналіст, дворнік, дармаед, гаспадар, пісьменнік. Аўтар гэтай кнігі – чалавек, які шукае сваё месца ў гэтым свеце. Такім месцам магла б стаць утульная рэдакцыя сталічнага часопіса або модны хіпстарскі каворкінг. Але стала дзедава хата на Палессі, на ўскрайку Беларусі, на перакрыжаванні сусветай. Гэта кніга не пра тое, як аднавіць напаўразбураны дом, саджаць агарод, даіць казу, жыць у вёсцы і не спіцца. Гэта кніга пра тое, як аднавіць напаўразбуранага сябе. Можа быць, яна пра тое, як вярнуцца да каранёй да роднай мойнай і культурнай стыхіі і пра тое, як важна не згубіць бабуліны аповеды. А можа, пра тое, як стаць сваім для самога сябе.

Макс Шчур (5.12.1977 г. у Брэсьце-Літоўскім)-паэт без грамадзянства, перакладчык з чэскай (Гелнэр, Кліма, Рэйнэк), гішпанскай (Кэвэдо, Борхэс, Лорка), ангельскай (“Прыгоды Алесі ў дзівоснай краіне”,Arche 2002), лаўрэат прэмії Янкі Юхнаўца за раман “Там дзе нас няма” (2004), гішпаніст (Premio Iberoamericano 2003), эсэіст, заснавальнік сайту “Невідочнае Места”(www.niamiesta.net). Ягоныя вершы друкаваліся ў чэскіх і швэдзкіх перакладах. “Хачу папрасіць у свайго чытача прабачэньня за дзьве рэчы: за запозьняе знаёмства з гэтымі двухгадовае даўніны вершамі, а таксама за іхную залішнюю асабістасьць. Што зробіш, адсутнасьць публікі спрыяе ператварэньню тэатральнага маналогу ad spectatorem у маналог аd sресulum: дыялог з чытачом ператвараецца ў дыялог зь люстэркам, адсюль назва зборніку. Спадзяюся, што гэтая шчырасьць вас не налякае, а погляд у замковую адтуліну грымёркі не зьбянтэжыць, як што і пазбалены грыму актор застаецца акторам -камэдыянтам, які, з-за няуменьня быць самім сабой, таксама і ў размовах з сабою вымушаны карыстацца вядомымі напамяць рэплікамі свайго пэрсанажа”. (Прадмова да нізкі “Шызы птах”, 2002)

Самы цымус: Смакі і водары беларуска-яўрэйскай кухні.    На свеце напісана і выдадзена процьма кніг пра габрэйскую кухню. Самых розных – сур’ёзных, вясёлых, лёгкіх, грунтоўных, мудрагелістых, трагічных… А пра гісторыю кухні беларускай кніг зусім няшмат. І вось новая кніга, незвычайная. Пра габрэйскую і беларускую кухню адначасова. І нават болей: пра кухню трох гістарычных персанажаў, што да пары жылі на адной зямлі:     селяніна, пана, местачковага рамесніка і гандляра. Як такое магчыма?     А бо і пан, і жыд, і мужык – маючы розную свядомасць і розныя традыцыі – елі той самы крупнік. Або бабку. Або кішку. Хоць і гатавалі іх крыху па-рознаму, і елі пад розныя нагоды. Гэтая кніга – пра знакавыя супольныя стравы трох культур.     Пра самы цымус.

“Насамрэч гэтая кніга пра тое, што людзі баяцца жыць, баяцца змагацца, баяцца выказвацца, баяцца быць падобнымі да сваіх маці, баяцца ўпасці з каня, баяцца прызнаваць відавочнае, баяцца парваць з наркаманам, баяцца пакутаваць, баяцца трапіць у аварыю, баяцца паставіць коску не там, баяцца быць чулымі, баяцца арандатараў, баяцца медуз, баяцца спяваць на вуліцы пры мінаках і не аплачваць праезд, баяцца дыхаць, баяцца спазніцца, баяцца прыйсці раней, баяцца сыходзіць з дрэннай п’есы ў сярэдзіне спектакля, баяцца памыліцца, баяцца ўказаць на памылку, баяцца верыць, баяцца крытыкаў і каментатараў, баяцца хадзіць на бацькоўскія сходы, баяцца абараняць свае межы, баяцца не баяцца, баяцца ўладкавацца на працу, баяцца стрэмкі, баяцца турбулентнасці, баяцца, што яна ніколі больш не патэлефануе, баяцца, прызнацца, што ён усё ж такі той, хто ёй трэба, баяцца вайны, баяцца падацца чуллівымі, баяцца перасаліць, баяцца гаварыць на іншай мове з памылкамі, баяцца эскалатараў, баяцца, што не ўстане, баяцца будзе недастаткова цвёрдым, што іншы зробіць гэта лепш, баяцца быць сумленнымі, баяцца прачытаць тое, што ён напісаў, баяцца адкладваць дрэнныя кнігі, баяцца прапусціць удар, баяцца сфальшывіць і баяцца па-сапраўднаму кахаць”. Саша Філіпенка

Гэта гісторыя маленькай дзяўчынкі, якая адважылася на захапляльныя прыгоды дзеля таго, каб даказаць сваім сябрам, што вырашае не сіла, а смеласць.

Паэма Снаркаловы (The Hunting of the Snark) была ўпершыню апублікаваная ў 1876 годзе, праз адзінаццаць гадоў пасьля Алесіных прыгодаў у Цудазем’і і праз чатыры гады пасьля кнігі На тым баку Люстра. Гэты шэдэўр абсурду зьвязаны зь Люстрам тым, што выкарыстоўвае словы зь верша Жабавокі. Снаркаловы – надзіва змрочная паэма, і асобныя крытыкі мяркуюць, што яе тэмы (вар’яцтва і сьмерць) залішне дарослыя для дзіцячай літаратуры. Тым ня менш, мы ведаем, што Кэрал пісаў паэму з тым, каб яна спадабалася дзецям твор нясе акраверш-прысьвячэньне аўтаравай малалетняй сяброўцы Гертрудзе Чатэўэй, а яшчэ 80 асобнікаў кнігі Кэрал падараваў сваім юным чытачам з аўтографам. Многія зь ягоных дароўных надпісаў таксама зробленыя ў форме акраверша, што ўтрымлівае імя дзіцяці, якому прызначалася кніга. Неад’емным складнікам асалоды ад чытаньня паэмы ёсьць непазьбежны роздум над яе сэнсам. Самога аўтара неаднаразова прасілі патлумачыць, пра што гэты твор, на што ён нязьменна адказваў Ня ведаю. Такім чынам, чытачам паэмы застаецца толькі шукаць адказ самім…

Соні пятнаццаць. Яна заканчвае дзявяты клас. Навокал – дарослыя праблемы, якія ніяк не можа рашаць падлетак, а ўнутры – наступствы дзіцячай траўмы. З мамай стасункі больш-менш, хоць тая і выстаўляла ў свой блог фоткі дачкі з цытатамі ейнага дзяцінства. З бацькам ўсё складана. Найлепшая сяброўка Ксюша можа бясконца пераздымаць для яе адзін і той жа ролік, а таксама пераказваць асабліва складаныя навіны, але ж нават яна не можа абараніць Соню ад яе самой. І яшчэ ёсць Паша…

Да 65-годдзя беларусістыкі Варшаўскага ўніверсітэта

Казка пра тое што “кожны з нас важны ў гэтым свеце” і “ніводная добрая справа не бывае дарэмнай” для чытання дарослымі дзецям

Шчыры, правакацыйны і іранічны раман “Спроба экспэрымэнтальнага канструяваньня сябе. Кніга 1. Нявіннасьць” — аўтабіяграфічны вопыт паэта і перакладчыка Макса Шчура. Гэта кніга пра беларушчыну, савецкае дзяцінства, літаратурны андэрграўнд і пошукі сябе. Для дарослай аўдыторыі. Кніга — белетрызаваная аўтабіяграфія. Сам аўтар вызначае жанр кнігі як «мэм-угáры». Ягоная спроба зразумець, чым ёсць само па сабе і як узнікае асобна ўзятае чалавечае «я», падаецца з уласцівым аўтару гумарам, часта на мяжы здзеку: не толькі з чытача, але і з сябе самога. Дзеянне першай кнігі, «Нявіннасьць», пачынаецца ў 1910-м і заканчваецца ў 1994 годзе. Гісторыя сям’і беларускіх партызан і аргентынскіх рэпатрыянтаў, (не)савецкае дзяцінства, перабудова ў асобна ўзятай школе на ўскрайку Берасця, далучэнне да беларушчыны і паэзіі, удзел у Таварыстве беларускай мовы, літаратурны андэграўнд, стварэнне першага рок-гурта — усё гэта складае зьмест першай кнігі ўспамінаў. Ніякіх падрабязнасцей, у тым ліку інтымных, аўтар ад чытачоў не хавае. Падобна, такой шчырай кнігі ў айчыннай літаратуры яшчэ не было!

“Стрыжэ і піша” – гэта некалькі дзясяткаў камічных, а часам сумных і нават жахлівых гісторый з працоўнага досведу цырульніка.

Гісторыі пра інструменты і іх магчымасці. Свежыя навіны! Чаму зайцам забаранілі праносіць у рэйсавыя аўтобусы адкруткі? Кот схапіўся за дрыль: што ён задумаў? Падсілкаваўшыся кашай, перакусваем жалезны дрот!

Двор жыў дружна, пакуль аднойчы пацук не надумаў скрасці малое мышаня. Разам сябры адбіліся ад нахабы, а ўрэшце і перавыхавалі пацука. Крок 1 з серыі “Чытаю сабе сам”. На гэтым этапе патрэбныя простыя сказы (1-2 на старонку) і займальныя сюжэты. Мы паставілі націскі і расфарбавалі склады там, дзе іх шмат, каб чытанне давалася лягчэй. Шрыфт для дыслексікаў (і не толькі)

Томас Стэрнз Эльёт (1888-1965) – англійскі паэт, драматург і літаратурны крытык, прадстаўнік мадэрнізму ў паэзіі. Лічыцца адным з найвялікшых паэтаў XX ст., лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1948).

Выданне апавядае цікавую гісторыю нараджэння сяброўства паміж суворым Ваўком і палахлівым маленькім Трусікам. Лёс зводзіць іх разам і штурхае ў падарожжа, поўнае прыгод і кур’ёзных падзей. Да таго ж Трусіку трэба прымаць лекі, бо… ён хворы на анкалогію. Жазэфіна Марк больш за ўсё любіць маляваць ваўкоў. Ваўкоў ды іншых звяроў. У гэтай кнізе Воўк прыходзіць у лясную лякарню, а тут паляўнічыя. І ратавацца ваўку выпадае з маленькім трусікам, які вельмі-вельмі хворы. І ў іх пачынаюцца прыгоды — вельмі-вельмі вострасюжэтныя. Можна сказаць, гэта блакбастар у лесе. Страшэнна добры блакбастар.

Што агульнага ў генія беларускай літаратуры шаноўнага дзядзькі Рыгора, маладога таленавітага мастака Міхася Дайлідава, простай укладальніцы цёткі Аксаны з вамі, дарагія чытачы і чытачкі ў веку ад 0 Вечнасці? Вядома ж, любоў да катоў, якія ўпрыгожваюць свет, але найперш нашу Беларусь. У чорна-белых літарах і малюнках дзівосны каціны свет, не пакіньце яго без вас.

Калі ты жывеш каля Прорвы, прасцей паверыць у ваўкалакаў, чым у бесперабойную мабільную сувязь. Але наш галоўны герой — гарадскі. Выкладчык універсітэта Антось страчвае вернага сябра, бігля Аргуса. У той жа час жонка вырашае, што іх шлюб сябе вычарпаў. Шукаючы нейкага хобі, каб заняць галаву, Антон пагаджаецца дапамагчы знаёмай і разабраць тэкст загадкавых сшыткаў, знойдзеных на гарышчы ў адной з вёсак непадалёк ад Прорвы – балота, ля якога жыў і дзед галоўнага героя. Сшыткі пісаныя зютэрлінам, цяпер ужо забытым нямецкім шрыфтам. Паддаюцца толькі асобныя словы, але чым болей герой разумее, тым з большай трывогай глядзіцца ў люстэрка.

Вершаваная азбука для чытання дарослымі дзецям.

Проза, на беларускай і ангельскай мовах. Калі кожны дзень жыцця — гэта прыгода, так важна, каб побач быў тата, які заўжды знойдзе правільныя словы.
Гэтая кніга — зборнік забаўных гісторый пра хлопца Томаса. Гэта цікаўнае дзіцё, якому да ўсяго ёсць справа і якое мае свой погляд на кожнае здарэнне. На шчасце, яго тата знаходзіць паважлівыя спосабы, каб паказаць малому тое, што адбываецца, выхаваць павагу да іншых, але і навучыць добра бавіць час. Раней свет пабачыла іншая кніга Сяргея Календы — “Хлопчык Томчык. Tomčyk the Boy”. Томас падрос, яго гісторыі таксама падраслі, аднак засталіся такімі ж праўдзівымі і вясёлымі.

Гісторыі з жыцця хлопчыка Томчыка на беларускай і ангельскай мове.

“Хронікі Нарніі” – залатая класіка сусветнай літаратуры, гісторыяЯ, любімая мільёнамі дзяцей і дарослых па ўсім свеце. К.С.Льюіс разам з Дж.Р.Р.Толкінам (трылогія “Уладар пярсцёнкаў”) лічацца заснавальнікамі і найлепшымі прадстаўнікамі жанру фэнтэзі. Кніга “Хронікі Нарніі: прынц Каспіян” расказвае пра заняпад Нарніі і яе аднаўленне, пра сціпласць і мужнасць, перамогу над знешнім ворагам і сумненнямі ўнутры сябе. “Прынц Каспіян” – трэцяя кніга з нарнійскага цыкла, якая з’явілася па-беларуску. Раней у серыі “Добрая кніга” выйшлі “Хронікі Нарніі: пляменнік чараўніка” і “Хронікі Нарніі: Леў, Вядзьмарка і гардэроб”.

Ян Бжэхва ( Ян Віктар Лесман, 1898-1966) – дзіцячы пісьменнік і паэт, а таксама юрыст у галіне аўтарскага права. Яго дзед быў варшаўскім кнігаром і выдаўцом, стрыечны брат паэтам, а сам ён напісаў некалькі кніжак для дзяцей, а таксама сатырычных твораў для дарослых. Псеўданім яму падказаў акурат брат, Баляслаў Лесьмян: brzechwa з польскай – гэта пёры на канцы стралы. Вершык “Хрушч” любяць за тое, што аўтар сканцэнтраваў у ім неймаверную колькасць спецыфічных гукаў, складаных нават для палякаў.

Пра транспарт і яго выпрабаванні. Усё будзе буксаваць і разлівацца, раскручвацца і адвальвацца — ведаем, што любяць малыя!

Чэслаў Мілаш (1911-2004) – той, каго называюць найлепшым польскім паэтам, а таксама эсэіст, гісторык літаратуры, перакладчык і дыплямат. Нарадзіўся паэт у той час, калі Ковеншчына была пад уладай Расейскай імперыі, вучыўся ў міжваеннай Вільні пры Польшчы, адкуль у 1940-м зьбег ад саветаў да акупаванай немцамі Варшавы. Шматгадовы эмігрант у Францыі і ЗША, паэтычны спадкаемец Вялікага Княства Літоўскага, пясьняр Цэнтральная (“роднай”) Эўропы. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі (1980). Яго паэзія інтэлектуальная, а катастрафізм вершаў міжваеннага часу сёньня, праз стагодзьдзе, прымерваеш да сябе. Але, хутчэй, гэта самаіронія дала яму моц пражыць амаль стагодзьдзе, менавіта гэтае стагодзьдзе. У зборнік “Чалавек шматпавярховы” ўвайшлі выбраныя вершы ўсіх перыядаў творчасці аўтара. Шмат якія беларускія пераклады публікуюцца ўпершыню.

“Чырвоны крыж” — гэта гісторыя пра памяць і забыццё. Малады футбольны арбітр Аляксандр, Саша, прыязджае ў Мінск, каб паспрабаваць збудаваць наноў жыццё, разламанае напалам воляй абыякавага лёсу. І спатыкае тут жанчыну, дзевяностааднагадовую Таццяну Аляксееўну, якая выжыла ў сталінскім тэроры з надзеяй рана ці позна задаць пару пытанняў Богу.

Радасць, пыха, захапленне, злосць, трывога, страх… Усе мы ведаем гэтыя і многія іншыя пачуцці. Але ці ведаем мы, што яны робяць у вольны час? Гэта дасціпная, цёплая кніга прапануе дзецям і бацькам паразмаўляць і падумаць пра тое, што адбываецца ў свеце пачуццяў (і не толькі).

Разважаеце, ці не завесці сабе робата? Браты Рутгер і Вальтар жывуць разам. Рутгер вынаходца. Аднойчы ён стварае Памагатара, каб той прыбіраў дом, мыў посуд і рабіў іншую нудную работу. Ідзе час, і Памагатар становіцца ўсё разумнейшым. Занадта позна Рутгер і Вальтар заўважаюць, што Памагатар стаў празмерна эфектыўным… Вядомы шведскі пісьменнік Марцін Відмарк напісаў гісторыю пра жаданне атрымаць нешта, што пазней можа аказацца не такім ужо і патрэбным. Аўтар разважае пра тое, як упдываюць на нас новыя тэхналогіі і штучны інтэлект. Ілюстрацыі намалявала польская мастачка, уладальніца мноства прэмій і узнагарод Эмілія Дзюбак.

Гісторыі пра ўсё на свеце! Ці не варта пераўтварыць заапаркі — у ква-ква-паркі? Што вядома пра сланоў? Хто такі дзедазаўр? Гэта, а таксама правераныя рэцэпты і парады псіхолага!

Рышард Капусцінскі (1932 – 2007) – легенда польскага і сусветнага рэпартажу. Яго здольнасць назіраць і заглыбляцца ў сітуацыю, а таксама ўменне апісаць падзеі аб’ектыўна і цікава зрабілі яго адным з найчасцей перакладаных польскіх аўтараў. Грамадзянская вайна ў Анголе, апісаная ў кнізе “Яшчэ адзін дзень з жыцця”, скончылася толькі ў 2002 годзе, а публіцыст быў у гэтай вялікай краіне ( у шэсць разоў большай за Беларусь па тэрыторыі і ўдвая – па колькасці людзей) на паўднёвым захадзе Афрыкі ў 1975-м. Ён убачыў і апісаў пачатак канфлікту, але і трох месяцаў побыту хапіла, каб адчуць тое, што адчувалі людзі Анголы: брак прывычных рэчаў, голад, пагрозу гвалтоўнай смерці.